Tag: โรคติดต่อในเด็ก

กิจกรรมว่ายน้ำหรือเล่นน้ำสำหรับเด็กๆมักเป็นกิจกรรมโปรดปรานทั้งเด็กที่ว่ายน้ำไม่เป็นและว่ายน้ำเป็น ซึ่งคุณพ่อคุณแม่ทราบหรือไม่ว่า การสอนลูกว่ายน้ำได้ประโยชน์มากกว่าความสนุกและได้ออกกำลังกายค่ะ ซึ่งจะมีประโยชน์อย่างไรนั้นวันนี้เราจะพาคุณพ่อคุณแม่มาทำความรู้จักกับข้อดี และข้อควรระวังที่เกี่ยวข้องกับการว่ายน้ำค่ะ

ประโยชน์ของการว่ายน้ำ

การว่ายน้ำเป็นกิจกรรมที่ยอดเยี่ยมและได้รับความนิยมมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันที่อากาศร้อน นอกจากนี้ยังมีประโยชน์ทางด้านอื่นๆ ดังนี้

ด้านความปลอดภัย

การสอนลูกว่ายน้ำคือสิ่งจำเป็นมากสำหรับความปลอดภัย เนื่องจากพบว่าการจมน้ำเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตในเด็กอายุต่ำกว่า 12 ปีเป็นอันดับ 1 ในทุกๆปีค่ะ ดังนั้น การสอนลูกว่ายน้ำช่วยให้เรียนรู้ทักษะการเอาตัวรอดเมื่อเกิดอุบัติเหตุทางน้ำได้ค่ะ

ด้านสุขภาพร่างกาย

การว่ายน้ำเป็นการออกกำลังกายที่ได้ใช้ร่างกายทุกสัดส่วน ทำให้การประสานงานของร่างกายเคลื่อนไหวได้ดีขึ้น ช่วยให้กล้ามเนื้อหัวใจแข็งแรง ระบบทางเดินหายใจแข็งแรง และการว่ายน้ำเป็นกิจกรรมที่ช่วยลดอาการหอบหืดได้ดีกว่าการออกกำลังประเภทอื่นๆ

ด้านสุขภาพทางอารมณ์

การส่งเสริมให้ลูกว่ายน้ำสามารถปรับปรุงสุขภาพจิตและอารมณ์ เด็กหลายคนมีความสุขสนุกสนานและความเพลิดเพลินกับการเล่นน้ำ และการว่ายน้ำหรือการลอยตัวในน้ำช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายบรรเทาความเครียดมากกว่าการออกกำลังกายประเภทอื่นๆ 

ด้านสังคม

การเรียนว่ายน้ำนอกเหนือจากการช่วยให้ลูกของคุณได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ ช่วยให้ลูกของคุณมีโอกาสพัฒนาทักษะทางสังคม วิธีการปฏิบัติตนอย่างเหมาะสมกับผู้อื่น เป็นต้น

ข้อควรระวังของการว่ายน้ำ

ส่วนใหญ่คุณพ่อคุณแม่อาจจะได้ยินเกี่ยวกับข้อดีของการว่ายน้ำเท่านั้น แต่จะเชื่อหรือไม่ว่ามีควรระวังสำหรับกิจกรรมว่ายน้ำสำหรับเด็ก อย่างไรก็ตามทุกเรื่องดีย่อมมีข้อเสียหรือข้อควรระวังเหมือนเหรียญที่มีสองด้านค่ะ ดังนั้นสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่หรือผู้ปกครองต้องระวังเมื่อพาลูกไปเรียนว่ายน้ำได้แก่

– ไม่ควรปล่อยให้ลูกเข้าไปในสระน้ำโดยลำพัง ควรมีผู้ใหญ่ดูแลตลอดเวลาการว่ายน้ำ

– สภาพอากาศที่เหมาะสำหรับการว่ายน้ำ ไม่ควรเป็นวันที่ร้อนจัดหรือหนาวเนื่องจากน้ำที่เย็นหรืออากาศที่ร้อนมากๆ มักจะทำให้เด็กๆเจ็บป่วยได้ง่ายค่ะ

– สารเคมีที่ใช้ในการทำความสะอาดสระว่ายน้ำ เช่น คลอรีนที่มีความเข้มข้นมากเกินไป ในเด็กบางคนอาจเกิดอาการแพ้ได้ซึ่งควรสังเกตอาการเมื่อลูกลงว่ายน้ำค่ะ

– สระว่ายน้ำสาธารณะยังคงเป็นสถานที่เสี่ยงต่อโรคติดต่อกันได้ง่าย เนื่องจากเด็กจำนวนมากใช้ร่วมกันค่ะ

การสอนลูกว่ายน้ำเป็นสิ่งจำเป็นที่คุณพ่อคุณแม่หรือผู้ปกครองควรให้ความสำคัญและสนับสนุนเด็กๆเรียนว่ายน้ำค่ะ เพื่อป้องกันความความปลอดให้กับเด็กๆที่อาจเกิดขึ้นได้ค่ะ

“เริม” โรคผิวชนิดหนึ่งที่พบเห็นได้บ่อยในผู้ใหญ่และไม่มีอาการรุนแรงสามารถรักษาให้หายได้ แต่คุณทราบหรือไม่ว่าถ้าหากเด็กเล็กเป็นเริมอาจทำให้เกิดอาการรุนแรงจนถึงขั้นเสียชีวิตได้ค่ะ เริมเกิดจากไวรัส Herpes simplex virus type 1 (HSV-1) การติดเชื้อในช่องปากและริมฝีปากและ Herpes simplex virus type 2 (HSV-2) การติดเชื้อที่อวัยวะเพศ ระบบประสาท และโรคเริมชนิดแพร่กระจายทั่วร่างกายในทารกแรกเกิด

สาเหตุของโรคเริมในเด็ก

โรคเริมในทารกแรกเกิด ซึ่งมักจะเกิดจากการติดจากคุณแม่ตั้งแต่เป็นทารกอยู่ในครรภ์ โดยเกิดจาการติดเชื้อในระหว่างการคลอดทางช่องคลอด จาการติดเชื้อเริมในขณะที่มารดามีการติดเชื้อที่อวัยวะเพศ รวมถึงการสัมผัสแผล น้ำลาย หรือสารคัดหลั่งจากผู้ป่วยโรคเริม เช่น การจูบ การสัมผัสแผล เป็นต้น โรคเริมจะมีอาการปรากฏประมาณ 2-3 วัน หรืออาจนานถึง 3 สัปดาห์หลังจากการได้รับเชื้อไวรัส ในระยะแรกของการติดเชื้อเด็กจะมีอาการซึม มีไข้ ไม่ดูดนม มีตุ่มน้ำใสที่ผิวหนังหรือแผลในปาก ในบางรายที่มีการติดเชื้อในระบบประสาทส่วนกลาง จะมีอาการของการอักเสบของเนื้อสมอง มีการชักถี่ๆ และในรายที่มีการติดเชื้อแบบแพร่กระจาย ซึ่งเด็กจะมีความไวต่อการกระตุ้น หายใจลำบาก การชักจากการติดเชื้อที่สมอง ปอด ตับ และต่อมหมวกไต และอาจมีภาวะแทรกซ้อนอื่นๆได้ เช่น ตาบอดได้หานเชื้อเกิดที่ตา มีการติดเชื้อแบคทีเรียที่ผื่น เป็นต้น

การรักษาโรคเริมสำหรับเด็ก

โดยในระยะแรกที่มีตุ่มน้ำใสหรือสงสัยว่าเด็กมีการติดเชื้อไวรัส คุณแม่ควรรีบพาเด็กไปพบแพทย์เพื่อรับการวินิจฉัยที่ถูกต้องและการรักษาที่ทันท่วงทีค่ะ ซึ่งคุณหมอจะทำการรักษาโรคเริมในเด็กโดยการให้ยาต้านไวรัสเริม ซึ่งมียาหลายตัวและหลายรูปแบบทั้งยาฉีด ยารับประทาน และยาทาภายนอก โดยคุณหมอจะพิจารณาให้ตามข้อบ่งชี้ในการรักษาและความรุนแรงของอาการค่ะ รวมถึงคุณแม่ต้องการรักษาความสะอาดของร่างกาย การล้างมือให้สะอาดทุกครั้งก่อนการสัมผัสเด็กหรือทันทีที่มีการจับต้องแผลหรือสารคัดหลั่งผู้ป่วย เพราะอาจจะนำเชื้อไปสู่ส่วนอื่นของร่างกายได้ หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้อื่น เช่น การจูบ ใช้ผ้าเช็ดตัวร่วมกันโดยเฉพาะกับเด็กเล็กๆ หรือผู้ที่มีภูมิต้านทานต่ำ ฯลฯ ซึ่งมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อสูง

การป้องกันเริมในเด็ก

ปัจจุบันยังไม่มีวัคซีนป้องกันโรคเริมค่ะ ดังนั้น คุณแม่ที่ตั้งครรภ์หากมีประวัติเคยเป็นโรคเริมมาก่อนหรือยังคงมีอาการของโรคอยู่ ควรแจ้งให้คุณหมอที่ดูแลทราบด้วยนะคะ และควรหลีกเลี่ยงปัจจัยเสี่ยงที่ก่อให้เกิดการติดเชื้อเริม เช่น การหอมแก้มหรือจูบตามร่างกายของเด็กหากพบว่าตัวเองมีแผลเริมบริเวณริมฝีปากหรือมีตุ่มน้ำใสๆ หรือมีอาการเจ็บป่วยอื่นๆ ระวังการสัมผัสกับผู้ป่วยที่เป็นเริม ไม่ใช้สิ่งของร่วมกับผู้อื่น ฯลฯ และรักษาความสะอาดล้างมือก่อนมีการสัมผัสลูกน้อยทุกครั้งค่ะ

นอกจากเชื้อเริมแล้วคุณพ่อคุณแม่ควรระมัดระวังโรคอื่นๆที่มีการติดต่อทางการสัมผัสกับทารกค่ะ เช่น ไวรัสหวัด สุกใส หัด โรคตาแดง แผลอักเสบที่ผิวหนัง เป็นต้น เนื่องจากทารกมีภูมิต้านทานยังไม่สมบูรณ์ทำให้สามารถรับเชื้อโรคต่างๆได้ง่ายค่ะ รวมถึงควรระมัดระวังการสัมผัสทารกหลังคลอดจากบุคคลอื่น เพราะเราไม่รู้ได้ว่าบุคคลเหล่านั้นจะพาเชื้อโรคอะไรมาติดทารกบ้างค่ะ

ไข้หวัดใหญ่ในเด็ก(influenza หรือ flu)
สวัสดีค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงปลายฝนต้นหนาว กลางวันหน้าร้อนแบบนี้ แอดมินมีสาระความรู้เรื่องของไข้หวัดใหญ่มาฝากคุณพ่อคุณแม่ค่ะ

โรคไข้หวัดใหญ่ เป็นการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจเฉียบพลัน เกิดจากเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ ซึ่งมีอยู่ 3 ชนิดใหญ่ๆ คือ ชนิดเอ(Type A)พบได้ในคนและสัตว์ ชนิดบี(Type B)พบในมนุษย์เป็นหลัก และชนิดซี(Type C)พบในมนุษย์เป็นหลักเช่นกัน โดยในแต่ละชนิดก็ยังสามารถแบ่งออกเป็นหลายชนิดย่อยๆได้อีกจำนวนมาก เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่แพร่ระบาดได้ง่ายผ่านการไอจามรดกันและการสัมผัสสารคัดหลั่งจากผู้ป่วยที่ปนเปื้อนกับส่งของเครื่องใช้ต่างๆ

อาการของไข้หวัดใหญ่
เชื้อไขหวัดใหญ่จะมีระยะฟักตัว 1 – 3 วันหลังจากได้รับเชื้อเข้าสู่ร่างกาย ผู้ป่วยจะมีไข้สูง หนาวสั่น ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อโดยเฉพาะที่หลัง ต้นแขน ต้นขา รู้สึกอ่อนเพลีย ปวดศีรษะ ต่อมาจะมีอาการคัดจมูก น้ำมูกไหล ไอแห้งๆ ไอแห้งๆ โดยในเด็กอาจพบอาการคลื่นไส้ อาเจียน ท้องร่วงร่วมด้วย ผู้ป่วยส่วนใหญ่มีอาการไม่รุนแรง อาการจะทุเลาและหายป่วยภายใน 5 – 7 วัน แต่บางรายที่มีอาการแทรกซ้อนอื่นๆ เช่น ปอดอักเสบ รุนแรง จะพบอาการหายใจเร็ว เหนื่อย หอบ หายใจลำบาก ฯลฯ ซึ่งอาจทำให้เสียชีวิตได้นะค่ะ คุณพ่อคุณแม่ควรสังเกตลูกน้อย หากพบว่าลูกเป็นหวัด มีไข้สูง ปวดศีรษะ อ่อนเพลียมาก ไอมากจนหายใจเหนื่อย และอาการเป็นมากขึ้นหรือไม่ดีขึ้นเกิน 5 วัน ควรพาลูกไปพบแพทย์ทันทีเพื่อรับการตรวจร่างกายและการรักษาที่ถูกต้องการโรคต่อไปค่ะ

การดูแล/รักษาโรคไข้หวัดใหญ่
กรณีที่เด็กอายุต่ำกว่า 2 ปี ซึ่งเป็นช่วงวัยที่มีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะแทรกซ้อนและมีอาการรุนแรงมากกว่าเด็กโต โดยคุณหมออาจทำการรักษาด้วยยาต้านไวรัสไข้หวัดใหญ่ หลังจากได้รับการวินิจฉัยว่าลูกเป็นไข้หวัดใหญ่ค่ะ ในส่วนของเด็กอายุ 2 ปีขึ้นไป พ่อคุณแม่อาจดูแลลูกตามอาการให้ทานยาลดไข้ ยาแก้ไอ ล้างจมูก ให้นอนพักผ่อนและดื่มน้ำมากๆ รวมถึงการรับประทานอาการที่มีประโยชน์ และบางรายอาจต้องทานยาต้านไวรัสไข้หวัดใหญ่หรือยาปฏิชีวนะ ในกรณีที่ผู้ป่วยมีภาวะแทรกซ้อนจากเชื้อแบคทีเรีย เช่น ไซนัสอักเสบ, หูชั้นกลางอักเสบ, หลอดลมอักเสบ เป็นต้น โดยแพทย์จะพิจารณาการรักษาเป็นรายๆไปค่ะ ละสังเกตอาการที่ต้องไปพบคุณหมอเช่น ซึมลง ทานไม่ได้ ไข้สูง อ่อนเพลียมาก ไอมากจนหอบเหนื่อย เป็นต้นค่ะ

การป้องกันโรคไขหวัดใหญ่
ปัจจุบันมีวัคซีนที่สามารถป้องกันไข้หวัดใหญ่ที่สามารถฉีดได้ในเด็กอายุ 6 เดือนขึ้นไป และบุคคลที่มีโรคประจำตัว เช่น โรคปอด โรคหืด โรคหัวใจ โรคระบบประสาท โรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง เพราะมีโอกาสที่จะเกิดภาวะแทรกซ้อนจากโรคไข้หวัดใหญ่ได้ค่ะ ซึ่งการฉีดในแต่ละครั้งจะสามารถป้องกันโรคได้นานถึงหนึ่งปี และควรหลีกเลี่ยงการสัมผัสและคลุกคลีกับผู้ป่วย สร้างวินัยในการดูแลสุขลักษณะส่วนบุคคลให้กับลูก เช่น การล้างมือให้สะอาดด้วยสบู่ก่อนและหลังการรับประทานอาหาร หลังเข้าห้องน้ำทุกครั้ง เป็นต้น เมื่อลูกป่วยควรหลีกเลี่ยงไปในที่ชุมชนค่ะ เพื่อลดการแพร่เชื้อไข้หวัดและรับเชื้อไวรัสอื่นๆ

ไวรัสโรต้า ท้องร่วงรุนแรงในเด็ก
ภาวะท้องร่วงรุนแรงในเด็ก อันตรายใกล้ตัวที่คุณพ่อคุณแม่ไม่ควรมองข้าม อันตรายถึงขั้นเสียชีวิตได้ค่ะ บทความนี้จะพาคุณพ่อคุณแม่ไปทำความรู้จักกับไวรัสโรต้าสาเหตุทำให้เกิดโรคท้องร่วงรุนแรงในเด็ก รวมถึงการป้องกันและการดูแลลูกน้อยมาฝากค่ะ

ไวรัสโรต้า(ROTAVIRUS) เป็นไวรัสที่ทำให้เกิดอาการท้องเสียฉับพลันและติดต่อกันได้ง่ายผ่านการนำมือ อาหาร หรือสิ่งของที่ปนเปื้อนเชื้อเข้าปาก โดยมักพบบ่อยในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี เพราะเด็กมักจะหยิบอะไรได้ก็ส่งเข้าปากทันที ทำให้เชื้อไวรัสเข้าสู่ร่างกายได้อย่างง่ายดาย เชื้อไวรัสโรต้าพบการแพร่ระบาดมากในช่วงฤดูหนาวโดยเฉพาะช่วงเดือน ตุลาคม ถึง กุมพาพันธ์ แฝงตัวอยู่กับสิ่งของรอบตัวไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า อาหาร หรือของเล่น และแพร่ระบาดได้ง่ายและรวดเร็ว เชื้อไวรัสโรต้าทนต่อสภาพแวดล้อมภายนอกร่างกายคนได้นาน ฉะนั้นคุณพ่อคุณแม่ต้องระวังเป็นอย่างมากค่ะ

เชื้อไวรัสโรต้าแพร่ระบาดได้ง่ายและรวดเร็ว เนื่องจากเชื้อชนิดนี้ทนต่อสภาพแวดล้อมภายนอกร่างกายคนได้นาน โดยจะเข้าสู่ร่างกายผ่านการรับประทานอาหารหรือการดื่มน้ำที่ปนเปื้อนเชื้อ รวมถึงการนำนิ้วมือที่สัมผัสกับสิ่งของที่ปนเปื้อนเชื้อเข้าปาก นอกจากนี้ เชื้อไวรัสโรต้ายังสามารถปะปนไปกับอุจจาระของผู้ติดเชื้อตั้งแต่ในช่วงก่อนที่จะแสดงอาการป่วย และสามารถอาศัยอยู่ในร่างกายต่อไปได้นานถึง 10 วันหลังหายดีแล้ว บุคคลเหล่านี้จึงกลายเป็นพาหะแพร่เชื้อไปสู่ผู้อื่นได้โดยไม่รู้ตัว

อาการและการรักษาโรคท้องร่วงที่อาจเกิดจากไวรัสโรต้า โดยสังเกตได้ดังนี้
ไวรัสโรตัาเมื่อได้รับเชื้อไวรัสโรตาเข้าสู่ร่างกาย จะมีระยะฟักตัว 48 ชั่วโมง จะมีอาการท้องเสียหนักมาก ถ่ายอุจจาระเป็นน้ำและถ่ายบ่อยกว่าปกติ ปวดท้องอย่างรุนแรง เด็กบางรายจะมีอาการซึม มือเท้าเย็น มีภาวะขาดน้ำ เนื่องจากอุจจาระบ่อยจนอาจหมดแรงและสูญเสียน้ำในร่างกาย หรืออาเจียนร่วมด้วยไม่สามารถดื่มน้ำหรือรับประทานอาหารได้ มีไข้ น้ำมูกและไอเล็กน้อยคล้ายการติดเชื้อไวรัสอื่นๆ อาการท้องร่วงหากอาการไม่รุนแรงจะหายได้เองใน 3 – 7 วัน แต่สิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ต้องระวัง คือการเสียน้ำในร่างกายซึ่งทำให้เกิดการช็อกได้ค่ะ ควรดื่มเกลือแร่ ทานอาการอ่อนย่อยง่ายค่ะ คุณพ่อคุณแม่ควรสังเกตอาการหากพบภาวะอื่นร่วมด้วยหรือความผิดปกติควรรีบพบแพทย์ให้เร็วที่สุด

การป้องกันไวรัสโรต้า

1.การรักษาสุขอนามัย ซึ่งเป็นการป้องกันที่สำคัญที่สุดค่ะ
– เด็กอายุ 6 – 12 เดือน คุณพ่อคุณแม่ล้างมือด้วยน้ำและสบู่ให้สะอาดก่อนและหลังการสัมผัส ป้อนอาหารลูกน้อย หมั่นควรทำความสะอาดของใช้เด็กเป็นประจำค่ะ
– เด็กวัยอนุบาล ควรฝึกวินัยนิสัยสร้างสุขอนามัยที่ดี เช่น การล้างมือก่อนและหลังการหยิบของเข้าปาก เป็นต้น
2. รับประทานอาหารที่ปรุงสุก สะอาด ไม่มีแมลงวันตอม
3. หลีกเลี่ยงการพาลูกไปในที่ชุมชนหนาแน่น หรือที่ที่มีการระบาดของโรค
4. ฉีดวัคซีนป้องกันโรคอุจจาระร่วงจากไวรัสโรต้า ช่วยสร้างภูมิคุ้มกันให้กับเด็กได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่อย่างไรก็ตามวัคซีนก็ไม่สามารถป้องกันเชื้อไวรัสโรต้าได้ 100 % เพียงแต่ช่วยให้มีอาการท้องร่วงน้อยลงค่ะ

นอกจากนี้สิ่งสำคัญที่สุดเมื่อลูกป่วย คุณพ่อคุณแม่ควรสังเกตอาการอย่างใกล้ชิดค่ะ หากพบว่าลูกมีอาการผิดปกติ เช่น ลูกไม่สามารถรับประทานอะไรได้ มีอาการซึม หรืออาเจียนบ่อยครั้ง คุณพ่อคุณแม่ต้องรีบพาลูกมาพบคุณหมอทันทีค่ะ เพื่อตรวจยืนยันการวินิจฉัย และให้การรักษาที่เหมาะสมต่อไป

โนโรไวรัส ตัวการท้องเสียในเด็ก
ภาวะท้องร่วงในเด็ก เรื่องใกล้ตัวที่คุณพ่อคุณแม่ควรเฝ้าระวัง บทความนี้แอดมินจะพาคุณพ่อคุณแม่มารู้จักกับโนโรไวรัสโรตัวการท้องเสียในเด็ก รวมถึงอาการและการป้องกันมาฝากค่ะ ตามแอดมาเลยจ้า…..

โนโรไวรัส (Norovirus) เป็นไวรัสที่ทำให้เกิดการอักเสบของระบบทางเดินอาหาร มีระยะฟักตัว 12 – 48 ชั่วโมงหลังได้รับเชื้อ ทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นอาการของอาหารเป็นพิษซึ่งมีอาการคล้ายคลึงกันค่ะ พบระบาดมากในช่วงหน้าหนาวเป็นไวรัสที่มีการแพร์ระบาดได้ง่ายในสภาพอากาศเย็นและรวดเร็ว สามารถทนต่อความร้อนและน้ำยาฆ่าเชื้อต่างๆได้ดี ในบางรายที่มีอาการอาจหนักอาจร้ายแรงถึงขึ้นชีวิตได้ค่ะ ดังนั้น การรู้เท่าทันไวรัสชนิดนี้ย่อมช่วยให้คุณพ่อคุณแม่สามารถดูแลป้องกันและดูแลรักษาได้ทันท่วงทีค่ะ

อาการเมื่อติดเชื้อโนโรไวรัส
อาการที่พบบ่อยหลังได้รับเชื้อโนโรไวรัสภายใน 12 – 48 ชั่วโมง ลักษณะอาการคล้ายกับอาหารเป็นพิษเช่น คลื่นไส้ อาเจียนรุนแรง ปวดท้องถ่ายเหลวเป็นน้ำ มีไข้ต่ำ ปวดศีรษะ รวมถึงปวดเมื่อยตามร่างกาย และรู้สึกอ่อนเพลีย เด็กเล็กและผู้สูงอายุมักมีอาการรุนแรง ซึ่งอาจก่อให้เกิดภาวะร่างกายขาดน้ำ มีชีพจรเบาเร็ว และมีความดันโลหิตต่ำได้

การติดต่อและการแพร่กระจายโนโรไวรัส
เชื้อโนโรไวรัสสามารถติดต่อและแพร่กระจายได้ง่าย โดยสัมผัสสิ่งของปนเปื้อนเชื้อแล้วนำนิ้วเข้าปากโดยเฉพาะในเด็ก การรับประทานอาหาร น้ำดื่มที่ปนเปื้อนไวรัสนี้โดยเฉพาะอาหารที่ปรุงไม่สุก และติดต่อทางอากาศการหายใจรับเชื้อโนโรไวรัสเข้าสู่ร่างกาย พบการแพร่ระบาดอย่างรวดเร็วในสถานรับเลี้ยงเด็ก โรงเรียนอนุบาล ฯลฯ เมื่อเชื้อเข้าสู่ร่างกายจะมีระยะฟักตัว 12 – 48 ชั่วโมงและอาศัยอยู่บริเวณลำไส้เล็กส่วนต้น ทำให้เกิดอาการคลื่นไส้ อาเจียน และเกิดความผิดปกติของการดูดซึมไขมันและน้ำตาลของลำไส้เล็ก เมื่อตรวจอุจจาระจะพบเชื้ออยู่ได้นานเป็นสัปดาห์ หลังจากผู้ป่วยไม่มีอาการแล้ว

การรักษาโนโรไวรัส
ปัจจุบันยังไม่มียาเฉพาะเจาะจงในการขจัดเชื้อไวรัสนี้ การรักษาจึงเป็นการรักษาตามอาการ เช่น ทานยาแก้อาเจียน ดื่มน้ำเกลือแร่เพื่อป้องกันภาวะร่างกายขาดน้ำ และการให้ยาปฏิชีวนะในบางราย โดยทั่วไปอาการต่างๆมักดีขึ้นในเวลา 3 – 4 วัน

การป้องกันโนโรไวรัส
เนื่องจากยังไม่มีวัคซีนสำหรับป้องกันเชื้อโนโรไวรัสนี้ ดังนั้นการป้องกันที่ดีที่สุดสำหรับคุณพ่อคุณแม่คือการดูแลใส่ใจเรื่องความสะอาด สุขอนามัยของลูกน้อย เพราะเป็นโรคที่ติดต่อง่ายมากค่ะ คุณแม่ควรให้ลูกรับประทานอาหารที่ปรุงสุก ล้างผักและผลไม้ให้สะอาด ดื่มน้ำที่สะอาด ฝึกให้ลูกล้างมือให้สะอาดหลังการเข้าห้องน้ำทุกครั้ง และก่อน/หลังการรับประทานอาหารหรือการหยิบจับสิ่งของเข้าปาก หลีกเลี่ยงการใช้สิ่งของร่วมกับผู้อื่น เช่น ใช้ช้อนกลางหากต้องรับประทานอาหารร่วมกับผู้อื่น แก้วน้ำ เป็นต้น และหลีกเลี่ยงการคลุกคลีกับผู้ป่วยค่ะ

นอกจากนี้ การดูแลและป้องกันลูกที่ดีที่สุดคุณพ่อคุณแม่ควรดูแลเอาใจใส่ หมั่นสังเกตลูกเสมอ หากพบว่าลูกป่วยควรพาไปพบแพทย์เพื่อตรวจวินิจฉัยและการรักษาที่ทันท่วงทีต่อไปค่ะ

โรคไข้สมองอักเสบ ภัยร้ายที่มาพร้อมยุง
โรคไข้สมองอักเสบ ภัยร้ายที่มาพร้อมยุง ซึ่งเป็นอีกหนึ่งโรคอันตรายถ้าหากเด็กเป็นแล้วมีโอกาสเสี่ยงถึงขั้นเสียชีวิตได้ พบบ่อยในประเทศไทย และวันนี้แอดมินจะพาคุณพ่อคุณแม่มารู้จักพร้อมกับวิธีการป้องกันโรคไข้สมองอักเสบไปพร้อมๆกันค่ะ

โรคไข้สมองอักเสบ(Encephalitis) คือโรคที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรียหลากหลายชนิดที่สมองหรือปัญหาจากระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย ถ้าหากไม่ได้รับการรักษาที่ทันท่วงทีอาจเกิดอาการรุนแรงและภาวะแทรกซ้อนได้ ซึ่งทำให้เสี่ยงอันตรายถึงแก่ชีวิตได้และในบางรายที่รอดชีวิตก็มีโอกาสที่จะพิการด้วยเช่นกัน โรคไข้สมองอักเสบบทความนี้เราจะพูดถึงการอักเสบของเนื้อสมองที่เกิดจากเชื้อไวรัส JE หรือ Japanese Encephalitis โดยมียุงเป็นพาหะนำโรค โรคไข้สมองอักเสบสามารถพบได้ตลอดทั้งปี แต่พบบ่อยที่สุดในช่วงฤดูฝน

อาการของโรคไข้สมองอักเสบ สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ระยะ โดยสังเกตได้ดังนี้

• ระยะอาการเริ่มแรกหลังจากรับเชื้อ 1 – 2 สัปดาห์ จะมีไข้สูง ปวดศีรษะ อ่อนเพลีย ตัวแข็งเกร็ง ปวดเมื่อยตามข้อและกล้ามเนื้อ มีผื่นหรือตุ่มน้ำพองใสขึ้นที่ผิวหนัง และมักพบอาการคลื่นไส้อาเจียนร่วมด้วยค่ะ
• ระยะสมองอักเสบเฉียบพลันในเด็กและทารก มีไข้สูง กระหม่อมทารกโป่งตึง คลื่นไส้ อาเจียน ไม่ยอมรับประทานอาหาร ซึม ไม่ตื่นตัว ร่างกายแข็งเกร็งหรือขยับตัวไม่ได้ ร้องไห้ไม่หยุด หรือบางรายมีอาการชักหมดสติ
• ระยะพื้นโรคผู้ป่วยประมาณร้อยละ 40 – 60 ที่รอดชีวิต มักพบความผิดปกติทางระบบประสาท ระดับสติปัญญาลดลง ความผันแปรทางอารมณ์ อัมพาตและบุคลิกภาพเปลี่ยนแปลงไป

การรักษาไข้สมองอักเสบ ปัจจุบันยังไม่มียารักษาโรคนี้โดยเฉพาะค่ะ การรักษาจะเป็นการรักษาตามอาการเพื่อบรรเทาและฟื้นฟูร่างกายให้แข็งแรงขึ้น เพื่อลดอัตราเสี่ยงต่ออาการที่อาจรุนแรงขึ้น ภาวะแทรกซ้อน รวมไปถึงการเสียชีวิตได้ด้วยค่ะ

การป้องกันไข้สมองอักเสบ
การป้องกันไข้สมองอักเสบที่มีสาเหตุมาจากการติดเชื้อไวรัส JE หรือ Japanese Encephalitis โดยมียุงเป็นพาหะนำโรคสามารถทำได้โดยการกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุง น้ำขังในบริเวณบ้าน เพื่อป้องกันไม่ให้ยุงมาวางไข่ ควรนอนกางมุ้ง ทาโลชั่นกันยุงหรือน้ำมันยูคาลิปตัส น้ำมันตะไคร้หอม ฯลฯ และการฉีดวัคซีป้องกันเด็ก ซึ่งควรได้รับการฉีดวัคซีนป้องกันโรคไข้สมองอักเสบเจอี เมื่ออายุ 1 ปี เข็มต่อมาห่างกัน 1 – 2 สัปดาห์ และอายุ 2 ปีครึ่งตามลำดับ โดยฉีดเข้าใต้ผิวหนัง หลังจากฉีดวัคซีนแล้วมักพบอาการข้างเคียงบริเวณที่ฉีดวัคซีน เช่น ปวด บวม แดง เป็นต้น

หากพบว่าลูกมีอาการไข้สูง ปวดศีรษะรุนแรงหรือหากสงสัยว่าลูกเป็นไข้สมองอักเสบ คุณพ่อคุณแม่อย่าชะล่าใจค่ะ ควรรีบพาลูกมาพบแพทย์ เพื่อตรวจยืนยันการวินิจฉัยและให้การรักษาที่ท่วงที ลดอัตราเสี่ยงภาวะแทรกซ้อนและการเสียชีวิตได้ค่ะ

โรคคางทูม เป็นอีกโรคหนึ่งที่มักพบบ่อยในเด็กๆ วันนี้แอดมินมีข้อมูลเรื่องโรคคางทูม อาการ การรักษาและการป้องกันมาฝากคุณพ่อคุณแม่ค่ะ

โรคคางทูม เป็นโรคติดต่อทางระบบทางเดินหายใจจากคนสู่คนจากการติดเชื้อไวรัสที่มีชื่อมัมส์ (Mumps) ซึ่งอยู่ในกลุ่ม Paramyxovirus ติดต่อกันโดยสัมผัสละอองน้ำลาย การไอหรือจาม รวมทั้งการใช้สิ่งของเครื่องใช้ที่ปนเปื้อนของผู้ป่วย ระยะฟักตัวของโรค 12 – 25 วัน หลังจากได้รับเชื้อทำให้มีการอักเสบของต่อมน้ำลายที่อยู่บริเวณขากรรไกรทั้งสองข้างและหน้าใบหู มักพบบ่อยในเด็กอายุ 6 – 10 ปี

อาการของโรคคางทูม
ระยะเริ่มแรกผู้ป่วยจะมีไข้ อ่อนเพลีย ปวดศีรษะ ปวดเมื่อยตามตัว บางคนอาจปวดหูขณะเคี้ยวอาหาร หรือกลืนอาหาร ต่อมาภายใน 12 – 24 ชั่วโมง จะมีอาการปวดบริเวณข้างแก้ม ขากรรไกรและใบหู อาการปวดเป็นมากขึ้นเวลาขยับขากรรไกร เวลาที่รับประทานอาหาร หรือการกลืนอาหารก็ทำได้ยากเช่นกันค่ะ หลังจากนั้นต่อมน้ำลายบริเวณขากรรไกรจะเริ่มบวมและลามไปยังหลังใบหู มากขึ้นในเวลา 1 – 3 วัน ในบางคนอาจบวมที่ใต้คางด้วย ถ้าต่อมน้ำลายใต้คางเกิดการอักเสบ โรคคางทูมส่วนใหญ่จะมีอาการคางบวมทั้ง 2 ข้าง โดยเป็นข้างหนึ่งก่อน แล้วจะเป็นอีกข้างตามมา หลังจากนั้นอาการบวมจะค่อยๆลดลงภายใน 3 – 7 วัน และอาการต่างๆจะหายเป็นปกติภายใน 7-10 วัน ในกรณีที่มีอาการไข้มากกว่า 38.5 องศาเซลเซียส ปวดศีรษะมาก อาเจียน ปวดฟัน เหงือกบวม ปวดท้องมาก ปวดฟัน เหงือกบวมเจ็บในคอมาก หรือต่อมทอนซิลบวมแดง อัณฑะบวม ก้อนคางทูมที่บวม มีลักษณะบวมแดงมากหรือปวดมาก เป็นต้น คุณแม่ควรรีบพาลูกมาพบแพทย์ทันที

การรักษาโรคคางทูม
การรักษาโรคคางทูม เนื่องจากยังไม่มีวิธีรักษาโรคคางทูมโดยเฉพาะ และหายไปเองภายใน 1 – 2 สัปดาห์ ดังนั้นการรักษาเพื่อบรรเทาอาการและทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายแข็งแรงขึ้น ทำได้โดยการดื่มน้ำ พักผ่อนให้มากๆ สามรถทางยาลดไข้และบรรเทาอาการปวด ได้แก่ ยาไอบูโพรเฟน พาราเซตตามอล และไม่ควรให้ยาแอสไพรินแก่เด็กที่อายุต่ำกว่า 16 ปี เพราะอาจเกิดกลุ่มอาการไรย์ซินโดรม ซึ่งจะทำให้ตับและสมองบวม อาเจียน อ่อนเพลีย ชัก และหมดสติได้ค่ะ ร่วมกับการประคบเย็นหรือร้อนบริเวณที่บวมเพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวด และควรรับประทานอาหารอ่อนหลีกเลี่ยงอาหารหรือน้ำผลไม้ที่มีรสเปรี้ยว หากอาการไม่ดีขึ้นหลังผ่านไปเจ็ดวัน หรือทรุดลงกะทันหันให้รีบพบแพทย์ทันทีค่ะ

ภาวะแทรกซ้อนของคางทูม
โรคคางทูมสามารถก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อน เพราะเชื้อสามารถเข้าสู่กระแสโลหิต จึงสามารถแพร่กระจายไปทั่วร่างกายจึงอาจทำให้เกิดอาการแทรกซ้อนอื่นๆได้ เช่น อัณฑะอักเสบ ตับอ่อนอักเสบ หรือตับอ่อนอักเสบเฉียบพลัน เยื่อหุ้มสมองอักเสบจากไวรัส รังไข่อักเสบ เกิดภาวะแท้งบุตรได้ ประสาทหูอักเสบ สูญเสียการได้ยินแบบชั่วคราวและหายไปได้เอง ฯลฯ

การป้องกันโรคคางทูม
โรคคางทูมในเด็กสามารถป้องกันได้ด้วยการฉีดวัคซีนรวมป้องกันหัด คางทูม หัดเยอรมัน (MMR) เริ่มฉีดครั้งแรกในเด็กอายุ 9 – 12 เดือน และครั้งที่ 2 ตอนอายุ 2 ปีครึ่งหรือ 4 – 6 ปี ค่ะ

โรคคางทูมถึงแม้จะไม่ใช่โรคร้ายแรง แต่เป็นอีกหนึ่งโรคที่คุณแม่ไม่ควรมองข้ามค่ะ เพราะสุขภาพของลูกเป็นส่งสำคัญ..