วิธีรับมือเมื่อลูกอาละวาด
“ลูกเราอาจไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน” คุณแม่ๆคงเคยได้ยินกับคำกล่าวนี้ โดยเฉพาะเมื่อลูกดื้อ ร้องกรี๊ดๆ ร้องไห้ลงไปดิ้นกับพื้น อาละวาดเมื่อไม่ได้ดั่งใจตัวเอง ซึ่งเป็นปัญหาปวดหัวสำหรับคุณแม่เลยก็ว่าได้ ดังนั้นวันนี้เรามีวิธีมาแนะนำคุณแม่รับมือเมื่อลูกน้อยตัวแซบอาละวาดค่ะ การร้องอาละวาดมักพบในเด็กวัย 1-3 ปี หรือช่วงวัยทอง 2 ขวบ (Terrible 2) เนื่องจากไม่สามารถสื่อสารความต้องการให้เป็นไปตามที่ใจคิด อาการวาละอาดจึงนำมาใช้แสดงเป็นท่าไม้ตายสุดโหดให้คุณพ่อคุณแม่ได้ปวดหัวไปตามๆกันค่ะ โดยมักจะมีพฤติกรรมก้าวร้าว ร้องไห้ลงไปดิ้นกับพื้น ทำลายของของ รวมถึงการทำร้ายร่างกายตัวเองและคนอื่นค่ะ หากไม่รีบแก้ไขอย่างถูกวิธีจะนำไปสู่นิสัยที่ไม่น่ารักในอนาคตได้ค่ะ วิธีรับมือเมื่อลูกอาละวาด เมื่อลูกอาละวาด อย่าให้ความสนใจ ตอบรับกับสิ่งที่ลูกต้องการหรือให้ความสำคัญกับพฤติกรรมนี้เด็ดขาดค่ะ เพราะจะทำให้ลูกเรียนรู้และรู้สึกว่าต้องทำแบบนี้ถึงจะได้ในสิ่งที่ต้องการค่ะ คุณพ่อคุณแม่ต้องควบคุมอารมของตัวเองก่อนค่ะ ใจเย็นๆไม่โมโห พูดเสียงดังใส่หรือใช้อารมณ์กลับลูก เพราะเป็นการแสดงให้ลูกรู้สึกว่าสิ่งที่ทำนั้นทำได้เหมือนกัน จากนั้นค่อยๆพูดหรือสอนอย่างใจเย็นค่ะ หากรู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆให้เอาตัวเองออกมาจากจุดนั้นก่อนที่จะระเบิดใส่ลูกค่ะ เปิดโอกาสให้ลูกได้เลือกทำในสิ่งที่ต้องการบ้าง แต่ควรสร้างข้อตกลงหรือทางเลือกให้กับลูก ซึ่งควรกำหนดขอบเขตสิ่งที่สามารถทำได้หรือไม่ได้ให้ชัดเจนจริงจังและสม่ำเสมอค่ะ โดยคุณพ่อคุณแม่ไม่ควรสั่งหรือบังคับมากเกินไปค่ะ เปิดโอกาสให้ลูกได้พัฒนาทักษะการแก้ปัญหาต่างๆ ไม่บังคับหรือบงการให้ลูกทำตามขั้นตอนของเรา ให้ลูกค่อยๆคิดแก้ปัญหาด้วยตัวเอง หากลูกต้องการความช่วยเหลือคุณแม่ถึงเข้าไปช่วยโดยไม่จำกัดความคิดของลูกค่ะ กรณีที่ลูกอายุ 3 ขวบขึ้นไป อาจใช้วิธีการแยกให้อยู่คนเดียวเพื่อให้ลูกปรับอารมณ์ลง จากนั้นคุณแม่ถึงเริ่มเข้าไปคุยสอบถามถึงสาเหตุต่างๆค่ะ เด็กแต่ละคนมีความแตกต่างกันไปค่ะ ในบางครั้งวิธีการเลี้ยงดูหรือดูแลลูกอาจได้ผลกับเด็กคนอื่นแต่ไม่ได้ผลกับลูกของเรานั้น คุณพ่อคุณแม่ไม่ต้องกังวลหรือคิดมากไปค่ะ เพราะเราไม่จำเป็นต้องเลี้ยงลูกให้เป็นเหมือนใคร สิ่งที่เราควรให้ความสำคัญคือความสุขของลูกและส่งเสริมในสิ่งที่ลูกเป็นค่ะ
